![]()
Decyzja o wysłaniu 3. Dywizji Szybkiej (3ª Divisione Celere "Principe Amedeo Duca d'Aosta") do Rosji spowodowała ogołocenie dwóch pozostałych dywizji szybkich z artylerii konnej, gdyż do Rosji chciano wysłać wzmocnione siły by godnie reprezentowały tam włoską armię.
![]()
Tuż przed atakiem na Jugosławie dowódcom włoskich dywizji szybkich przyszło przeżyć duże rozczarowanie, gdyż ich jednostki dosłownie zostały uszczuplone i ogołocone a przecież już kilka dni później rozpoczęły się inwazja. Opis ten dotyczy dywizji: 1ª Divisione Celere "Eugenio di Savoia" i 2ª Divisione Celere "Emanuele Filiberto Testa di Ferro" okresu inwazji na Jugosławię i okresu operowania tych dywizji jako siły okupacyjne na bałkanach do lipca 1941 r.
Czytaj więcej: Dywizja Szybka (Divisione Celere) według stanu po 30 marca 1941 r. (schemat).
![]()
W lipcu 1941 r. 3 Dywizja Szybka "Principe Amedeo Duca d'Aosta" (3ª Divisione Celere "Principe Amedeo Duca d'Aosta") została włączona do Włoskiego Korpusu Ekspedycyjnego w Rosji (Corpo di Spedizione Italiano in Russia czyli w skrócie CSIR).
![]()
Przystępując do wojny Regio Esercito dysponowała trzema dywizjami szybkimi (Divisioni Celeri). Choć w każdej z nich znajdowały się po dwa pułki kawalerii, to trudno jednak mówić o tych dywizjach jako o jednostkach kawalerii.
Czytaj więcej: Dywizja Szybka (Divisione Celere) według stanu na dzień 10 czerwca 1940 r. (schemat).