Świerże Górne to miejsce wiecznego spoczynku żołnierzy armii austriackiej, niemieckiej i rosyjskiej, poległych podczas walk na przełomie lat 1914-1915. 

 Zdjęcia: Maciej Tomaszewski

Autor: Maciej Tomaszewski 

Latem 1915 r., kilka miesięcy po nieudanej dla wojsk Niemiec i Austro-Węgier operacji warszawsko-dęblińskiej, doszło do kolejnych prób zdobycia przeprawy przez Wisłę. Rosjanie zostali zaatakowani przez wojska państw centralnych na całej linii rzeki od Warszawy przez Kozienice po Dęblin. W skład oddziałów niemieckich wchodził m.in. regiment artylerzystów z Poznania. Wojska niemieckie dotarły do Wisły 27 lipca 1915 r. Dwa dni później, kosztem dużych strat w ludziach, przekroczyły rzekę na północ od Kozienic i umocniły się w okolicy Maciejowic, wdzierając się klinem między 2. a 4. Armię carską.

Większość żołnierzy pochowanych na cmentarzu zginęła na przełomie lipca i sierpnia 1915 r., podczas forsowania Wisły w okolicach Kozienic. Według Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa spoczywa tu 104 poległych: 19 żołnierzy austro-węgierskich, 67 żołnierzy niemieckich oraz 18 żołnierzy rosyjskich.