Ochotniczka PWSK. Ośrodek Zapasowy PWSK, Teheran, Irak. Połowa 1942 roku (po pierwszej ewakuacji z ZSRS).
Czytaj więcej: Ochotniczka PWSK. Ośrodek Zapasowy PWSK, Teheran, Irak. (sylwetki/zdjęcia)
Prezentowana na zdjęciach ochotniczka ma na sobie gładką koszulę z kołnierzem oraz spódnicę zastępczą wykonaną z sukna mundurowego. Krawat w kolorze khaki.
Czytaj więcej: Ochotniczka PWSK, ZSRS, Uzbekistan, 1942 r. (zylwetki/zdjęcia)
Kiedy byłem małym chłopcem (kiedy to do licha było?!), każda wizyta u mego śp. dziadka kończyła się nieśmiałą prośbą: Dziadku mogę zobaczyć Twoje odznaczenia?
Prezentujemy nasz najnowszy nabytek - tunikę maskującą wykonywaną ze zdobycznego materiału produkcji włoskiej (M1929 Telo mimetico).
Czytaj więcej: Tunika maskująca spod Monte Cassino (sylwetki/zdjęcia)
Na zdjęciach żołnierze z Powietrznej Kompanii Łączności wyposażeni w przenośną, plecakową radiostację nadawczo-odbiorczą Wireless Set No. 18.
Czytaj więcej: Zespół łączności 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej (sylwetki/zdjęcia/technika).
Orły Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
W Armii Brytyjskiej nieśmiertelniki wprowadzono na początku 1907 roku. Stosowanym w tamtym okresie wzorem był wykonany z aluminium krążek z niewielkim uchem przeprutym dziurką służącą do przewlekania sznurka. Przy pomocy stalowych wybijaków nanoszono nań: numer żołnierza, stopień ( w późniejszym okresie pomijany), religię, inicjały imion, nazwisko. Do każdego nieśmiertelnika dołączano biały, bawełniany sznurek o długości 42 cali (107 cm).
Czytaj więcej: Nieśmiertelniki stosowane w PSZ na zachodzie.
Oddziały specjalne PSZ utworzone w ZSRS w latach 1941-1942 r.
Czytaj więcej: Oddziały specjalne PSZ w ZSRS, 1941-1942 r. (sylwetki/zdjęcia)